ΔΗΜΟΣ ΚΥΘΡΕΑΣ
Αγαπητοί συνδημότες και συνδημότισσες, αγαπητοί φίλοι και φίλες!
Κυθρεώτικη Γη Ευλογημένη! Ναι, πολύ ευλογημένη ήτανε η γη μας στην ευρύτερη περιοχή, με το άφθονο νερό που έρρεε από τα έγκατα του Γερο – Πενταδάκτυλου και τη δρόσιζε ως ζωογόνος Κεφαλόβρυσος της Κυθρέας, με τα καταπράσινα περιβόλια και τα λιοχώρια, τους κήπους που μοσχομύριζαν, τα καρπερά χωράφια, το εξαίρετο κλίμα αλλά και προπάντων με τους δουλευταράδες κατοίκους. Ήρθε η λαίλαπα του ‘74 και γύρισε ο χρόνος πίσω, παντού ερημιά και καταστροφή, λεηλασίες και πλιάτσικο, βεβήλωση ιερών και οσίων. Στέρεψε ο Κεφαλόβρυσος, πονάει η γη μας, πονάμε κιÕ εμείς από τότε μαζί της.
Σ’ αυτή την ευλογημένη αλλά σήμερα αιμάσσουσα γη, τα δέντρα της και τους πλούσιους καρπούς της, αναφέρεται το Ημερολόγιο του 2014, όπως και το περσινό με τα σπάνιας ομορφιάς αγριολούλουδα της περιοχής μας. Ευχαριστίες προς όσους συνέβαλαν στην ετοιμασία αυτού του όμορφου Ημερολογίου και ιδιαίτερα προς τη Μαριάννα Έλληνα καθώς και Ευχές απ’ όλο το Δημοτικό Συμβούλιο για ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ & ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και σύντομα να σημάνουν οι καμπάνες της Απελευθέρωσης!
Με φιλικούς χαιρετισμούς,
Δρ. Πέτρος Μ. Καρεκλάς
Δήμαρχος
ΚΥΘΡΕΑ! ΠΟΛΥΔΕΝΔΡΗ, ΖΩΟΔΟΤΡΑ ΓΗ
ΓΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ, ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΓΗ
Κυθρέα! Μια κοιλάδα σε όλες του πράσινου τις αποχρώσεις, στην αγκαλιά του γέρο Πενταδάκτυλου και ο Κεφαλόβρυσος, πηγή ζωής, δώρο θεού στη γραφική κωμόπολη, αέναος σύντροφός της.
Κι η γη της ευλογημένη και καρπερή, να σμίγει με τον ιδρώτα του δουλευτή της. Γη, δέντρα και άνθρωποι ένα. Να αφουγκράζεται ο γεωργός τη γη, να ακούει την αγωνία των δέντρων καθώς παλεύουν να ριζώσουν, να βγάλουν κλαδιά, να δώσουν καρπό.
Κυθρέα! Γεμάτη χρώματα κι αρώματα, φωνές πουλιών και παιδιών, τραγούδια των εργατών του κάμπου καθώς ανακατεύουν το χώμα, καθώς χαιδεύουν το στάρι.
Πλατύφυλλα, πλατάνια, αιωνόβιες ευλογημένες ελιές και χαρουπιές, λουλουδιασμένοι κάμποι, γιασεμιά και γούλια και λεμονανθοί. Πορτοκαλιές και λεμονιές και μανταρινιές και κίτρα. Συκαμιές για το μετάξι, συκιές και κλήματα, ιτιές και λεύκες και καλαμιώνες μες τα ποτάμια και τα ρυάκια.
Και το καλοκαίρι τα κηπευτικά να γεμίζουν την αγορά της πόλης. Και όταν το μελαγχολικό μας έρχεται φθινόπωρο κι ύστερα ο αγριωπός χειμώνας, να πλημμυρίζουν οι πλαγιές ματσικόρυδα κι ανεμώνες, να πνίγονται οι κάμποι στα κάθε λογής αγριόχορτα.
Κυθρέα! Νοσταλγία κι όνειρο, δύναμη για ζωή απαντοχή κι ελπίδα για επιστροφή. Κυθρέα! Τόσο μακρυά και τόσο κοντά.
Κυθρέα! Η δική μας ξεχωριστή γη.
Λούκας Ορφανίδης
Φιλόλογος – Εκπαιδευτικός
